LevensKlunzenaar

LevensKlunzenaar

le·vens·kun·ste·naar

iemand die de mogelijkheden die het leven biedt, optimaal benut (VanDale)

le·vens·klun·ze·naar

iemand die de mogelijkheden die het leven biedt, optimaal benut, maar daarbij regelmatig op de bek gaat om vervolgens vol goede moed en vertrouwen weer door te gaan (ik)

Janken van liefde

Janken van liefde   Ik las vanmorgen een post van een vriendin die me vreselijk aan het huilen maakte. Haar woorden over haar verloren geliefde raakten me diep. Niet voor het eerst en waarschijnlijk niet voor het...
Lees Meer

HAAR

Haar Wat me vorige week overkwam, ik ben nog steeds ietwat in shock. Ik fietste naar huis vanaf de bloedbank waar ik zojuist mijn steentje had bijgedragen aan het welzijn van een onbekende ander. Bij het passeren van...
Lees Meer

Jeugdtrauma

Jeugdtrauma Op mijn tiende kwam mijn stiefvader plots bij ons wonen. Een echte Hollander bij ons in Vlaanderen. Dat bracht vele veranderingen met zich mee, groot en klein. Het meest schokkende voor mij in het...
Lees Meer

Gitaartje

Gitaartje Ik wilde een vrolijk verhaal over hoe een thuisdag met de kinderen heel ontspannen was. Het was een volle dag die tot een hoop stress en gedoe had kunnen leiden - genoeg van dat soort dagen - maar deze dag...
Lees Meer

Tussentijd II

Tussentijd II In december schreef ik over tussentijd. De tijd tussen Sinterklaas en Kerstmis, waarvan ik ijdel hoopte dat ‘ie mij wat rust zou gunnen. De tijd tussen slapen en ontwaken, zweven tussen niets en alles...
Lees Meer

Corona chaos

Corona chaos Wij zaten al drie dagen thuis met het hele gezin vanwege twee hoestende kinderen en twee snotterende ouders. Niks ernstigs, maar in deze corona-tijd was het dringende advies om geen besmettingsgevaar te...
Lees Meer

Verjaardagsfeest

Verjaardagsfeest In januari werd mijn zoon vijf jaar. Het was zondagmiddag, er was familie, maar niet te veel. Er was zelfgemaakte appeltaart, de favoriet van mijn zoon. Er was chocoladetaart, de favoriet van mijn...
Lees Meer

Troost

Troost Ik zit op de fiets met mijn dochter van zes. We rijden naar een winkel, het is een tochtje van enkele minuten. Ze vertelt uit het niets dat ze de afgelopen dagen op school een aantal keer heeft moeten huilen. Ik...
Lees Meer

Die dag

Over mijn eigen verlaat verdriet. Over de dag dat mijn leven voorgoed veranderde. 15 december 1980 De dag dat mijn vader te pletter reed tegen een boom. Hij was een man van 31. Ik een meisje dat een week later 5 zou...
Lees Meer

“Stuiterend of struikelend, elke dag smijt ik mij vol overgave in het leven.”

Eef Lanoye is een ware LevensKlunzenaar. Op dit persoonlijk blog deelt zij haar wereld.

Vrij van censuur. Vrij van prestatiedrang. Soms vrij van zichzelf, altijd vrij van geest.